Kareta nu panjang leuwih ti titinggi, lir wirahma rasa dina diri. Kuring neuteup ciri nu teu pasti, pertanda anu kuring sorangan teu ngarti.
Naon anu geus karandapan ku kuring, nepi sora kareta sarua jeung gumuruhna rasa. Kuring resep naek kareta.
“Baheula anjeun naek kareta kuda. Nembus gunung jeung mayapada. Mun ras aya dunya. Anjeun Malay leuweung jeung sagara.” Sora tanpa jirim merebeja.
“Saha anjeun? Sora tanpa jisim.” Kuring nanya.
“Kuring ngabejaan, anjeun geus nguriling dunya, malah mayapada anu can kasorang ku jalma,” jawab sora nu teu mangrupa.
Kareta terus maju tanpa jeda waktu. Tuuuut…tuuuut….tuuuut…. Dina pagelaran alam dunya, kuring aya dina raga nu nash geus ditulis dina gurat takdir.
=))
Ya ampun aku masuk halaman apa ini, nggak ngerti @.@ Cuma tau ‘saha anjeun’ =)) =))
LikeLike
Masuk halaman basa Sunda… Alhamdulillah, segitu juga uda keren Mak 🙂
LikeLike
baheula mah kareta na kosong teteh.
lamun ayeuna mah pararadet..
*belajar bahasa sunda*
LikeLike
Muhun Teh, pinuh pisan… Komo pami jam berangkat dan pulang kerja 🙂
LikeLike
Hayuk Mak… Kita belajar bareng 🙂
LikeLike